накамячы́ць, ‑мячу, ‑мечыш, ‑мечыць; зак., чаго.

Скамячыць, пакамячыць нейкую колькасць чаго‑н. Накамячыць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поизмя́ть сов., разг. (тро́хі) памя́ць; (тро́хі) пакамячы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Коўзаннем, трэннем сцерці верхні слой чаго-н.

С. падэшвы.

С. палазы ў санях.

2. Качаючыся, пакамячыць што-н.

С. пасцель.

|| незак. ско́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пако́мкаць

‘пакамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́мкаю пако́мкаем
2-я ас. пако́мкаеш пако́мкаеце
3-я ас. пако́мкае пако́мкаюць
Прошлы час
м. пако́мкаў пако́мкалі
ж. пако́мкала
н. пако́мкала
Загадны лад
2-я ас. пако́мкай пако́мкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́мкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пако́мчыць

‘пакамячыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́мчу пако́мчым
2-я ас. пако́мчыш пако́мчыце
3-я ас. пако́мчыць пако́мчаць
Прошлы час
м. пако́мчыў пако́мчылі
ж. пако́мчыла
н. пако́мчыла
Загадны лад
2-я ас. пако́мчы пако́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нако́мчыць

‘пакамячыць што-небудзь у вялікай колькасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нако́мчу нако́мчым
2-я ас. нако́мчыш нако́мчыце
3-я ас. нако́мчыць нако́мчаць
Прошлы час
м. нако́мчыў нако́мчылі
ж. нако́мчыла
н. нако́мчыла
Загадны лад
2-я ас. нако́мчы нако́мчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час нако́мчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пажма́каць

‘памяць, пакамячыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пажма́каю пажма́каем
2-я ас. пажма́каеш пажма́каеце
3-я ас. пажма́кае пажма́каюць
Прошлы час
м. пажма́каў пажма́калі
ж. пажма́кала
н. пажма́кала
Загадны лад
2-я ас. пажма́кай пажма́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пажма́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Трэннем, коўзаннем сцерці верхні слой чаго‑н. Скоўзаць палазы ў санях.

2. Качаючыся, змяць, пакамячыць што‑н. Скоўзаць пасцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crumple [ˈkrʌmpl] v.

1. мяць, камячы́ць, каме́чыць;

crumple one’s clothes пакамячы́ць адзе́нне

2. мя́цца, камячы́цца; каме́чыцца;

This cloth crumples easily. Гэтая тканіна лёгка камечыцца.

3. звалі́цца, упа́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакаме́чаны

1. прич. ско́мканный, помя́тый, смя́тый, измя́тый;

2. прич. сжа́тый;

1, 2 см. пакамячы́ць 1, 3;

3. в знач. прил. мя́тый, измя́тый, помя́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)