пажма́каць
‘памяць, пакамячыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пажма́каю | пажма́каем | |
| пажма́каеш | пажма́каеце | |
| пажма́кае | пажма́каюць | |
| Прошлы час | ||
| пажма́каў | пажма́калі | |
| пажма́кала | ||
| пажма́кала | ||
| Загадны лад | ||
| пажма́кай | пажма́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пажма́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)