пако́мчыць
‘пакамячыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пако́мчу | пако́мчым | |
| пако́мчыш | пако́мчыце | |
| пако́мчыць | пако́мчаць | |
| Прошлы час | ||
| пако́мчыў | пако́мчылі | |
| пако́мчыла | ||
| пако́мчыла | ||
| Загадны лад | ||
| пако́мчы | пако́мчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пако́мчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)