podpierać

незак. падпіраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Адпіра́ць ’занесці або завесіць што-небудзь’ (Шат.), гл. перці. Магчыма, балтыйскі семантычны ўплыў. Параўн. літ. atspìrti ’падпіраць, падстаўляць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prop​2 [prɒp] v.

1. падпіра́ць

2. (against) прыхіля́ць, прыхіна́ць (да чаго-н.)

prop up [ˌprɒpˈʌp] phr. v. падтры́мліваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uphold

[ʌpˈhoʊld]

v.t. -held, -holding

1) падтры́мваць; пацьвярджа́ць

2) ухваля́ць

3) трыма́ць, падпіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brace​2 [breɪs] v.

1. звя́зваць; змацо́ўваць; падпіра́ць

2. напру́жваць му́скулы, це́ла;

brace oneself for smth. сабра́цца з сі́ламі/ду́хам для чаго́-н. (цяжкага або непрыемнага)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strut

I [strʌt]

v.i.

хадзі́ць або́ ісьці́ ве́лічна, го́галем

II [strʌt]

1.

n.

падпо́ра, падпо́рка f.

2.

v.t.

падпіра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spréizen

1.

vt (шыро́ка) расстаўля́ць [распасціра́ць], растапы́рваць; падпіра́ць (сцяну), ста́віць падпо́ркі

2.

(sich)

1) тапы́рыцца

2) упіра́цца

3) фанабэ́рыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánstemmen

1.

vt упіра́ць, падпіра́ць

2.

(sich)

(gegen A)

1) упіра́цца (у што-н.)

2) супраціўля́цца (чаму-н.), упа́рціцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рамшту́к, рамчу́к ’палачка на раму’ (Сл. ПЗБ). Вельмі падобна на германізм, параўн. ням. Rahmen, ням.-аўстр. Rahm ’рама’, ст.-в.-ням. ram ’падпора’ і ням. Stock ’палка’. Рамчук магло б разглядацца як адаптацыя замежнай словаформы з выкарыстаннем малапрадуктыўнага, але блізкага па гучанні суф. ‑чук, што тут не нясе памяншальнай семантыкі, уласцівай гэтаму элементу. Цяжка пагадзіцца з Лаўчутэ (Балтизмы, 129), што гэта літуанізм і дэмінутыўнае ўтварэнне ад рама (гл.) з элементам ‑амшт‑ балтыйскага паходжання, параўн. літ. ramstùkas ’тс’ < ramstis ’папярочная планка, падпорка, апора’, remti ’падпіраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sustain [səˈsteɪn] v.

1. падпіра́ць, падтры́мліваць, падмацо́ўваць; надава́ць сі́лы;

sustain smb.’s hopes падтры́мліваць у кім-н. надзе́і;

sustain a conversation падтры́мліваць размо́ву;

sustain life падтры́мліваць жыццё

2. fml вытры́мліваць, перано́сіць;

sustain a loss перане́сці стра́ту

3. law пацвярджа́ць;

Objection sustained! Пярэчанне пацверджана!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)