надрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрываць — надарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знату́жыць, ‑тужу, ‑тужыш, ‑тужыць; зак., каго-што.

Разм. Надарваць, падарваць. Знатужыць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надры́ў, -ры́ву, м.

1. гл. надарваць.

2. Надарванае месца.

Вяроўка з надрывам.

3. перан. Празмернае фізічнае напружанне.

З надрывам працуе рухавік.

4. перан. Узбуджанасць, хваравітасць у праяўленні пачуццяў.

Гаварыць з надрывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да надарваць.

•••

Надрываць горла (глотку) — тое, што і драць горла (гл. драць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

naderwać

зак. надарваць; парваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

надорва́ть сов.

1. (бумагу, ткань) нададра́ць; (верёвку и т. п.) надарва́ць;

2. (повредить) надарва́ць, падарва́ць; см. надрыва́ть;

◊

надорва́ть живо́тики падарва́ць жываты́;

надорва́ть себе́ го́лос падарва́ць сабе́ го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

над... (над’..., нада...), прыстаўка.

I. Утварае дзеясловы са знач.:

1) павелічэнне чаго-н. чым-н., напр., надбудаваць;

2) няпоўнае дзеянне, якое распаўсюджваецца на частку чаго-н., напр.: надпіць, надламаць, над’есці, надарваць.

II. Утварае назоўнікі і прыметнікі са знач. больш высокага становішча, напр.: надброўе, надгартанны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надрыва́ць несов., в разн. знач. надрыва́ть; (повреждать — ещё) надса́живать; см. надарва́ць;

◊ н. душу́ — надрыва́ть ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасі́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. каго-што. Перамагчы, пераадолець.

П. праціўніка і паваліць.

Плыўцы перасілілі цячэнне.

2. перан., каго-што. Пераадолець якое-н. пачуццё, адчуванне, жаданне і пад.

П. страх.

П. сябе.

3. каго. Змучыць, надарваць, прымушаючы празмерна напружвацца.

П. каня.

|| незак. перасі́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)