Verbum

надарва́ць

1. (крыху падзерці) ánreißen* vt;

2. перан. (пашкодзіць) sich (D) durch Überánstrengung Scháden hólen; überánstrengen vt;

надарва́ць го́лас séine Stímme überánstrengen;

◊

надарва́ць жыво́т (ад сме́ху) разм. sich den Bauch halten* vor Láchen, sich krank [schief] láchen

надрыва́ць гл. надарваць