марудзіць - Пошук

каните́литься валаво́дзіцца; важда́цца; (медлить) мару́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мару́джанне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. марудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

волы́нить несов., разг. валаво́дзіць; (медлить) мару́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

часава́ць

‘марудзіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пачасава́ць

‘марудзіць, цягнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́длить несов. мару́дзіць;

не ме́для не мару́дзячы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tarry [ˈtæri] v. lit. or dated мару́дзіць, затры́млівацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няха́йкаць

‘адкладваць справу, марудзіць з выкананнем чаго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таро́каць

‘марудзіць; пярэчыць, спрачацца з кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чы́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Валаводзіцца, марудзіць, важдацца. [Сцёпка:] — Ясна, што з ім [Ворсам] доўга чыкацца не будуць, .. скора раскулачаць. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum