мару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

Рабіць што-н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой-н. справы.

М. з вырашэннем пытання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мару́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мару́джу мару́дзім
2-я ас. мару́дзіш мару́дзіце
3-я ас. мару́дзіць мару́дзяць
Прошлы час
м. мару́дзіў мару́дзілі
ж. мару́дзіла
н. мару́дзіла
Загадны лад
2-я ас. мару́дзь мару́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мару́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мару́дзіць несов. ме́длить; ме́шкать; каните́литься, вози́ться, волы́нить; копа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

Рабіць што‑н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой‑н. справы. — Ідзі да брыгадзіра, запражы каня ды толькі не марудзь. Гроднеў. Каб паправіць становішча, трэба было хутчэй укараняць усе прапановы рабочых. А Булай чамусьці зноў марудзіў. Шыцік. // перан. Выказваць нерашучасць, быць нерашучым; муляцца. — Ёсць у мяне і больш складаная работа, але вельмі небяспечная. — сказаў Былінскі. — Якая? — Спецыяльная, — марудзіў з адказам Былінскі. — Рызыкаваць трэба. Гурскі. — Адчыняйце [веснічкі], дзядзька Іван, — падганяў Богдан Бобрыка, калі той марудзіў, пераступаючы з нагі на нагу. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́дзіць zögern vi, záudern vi;

не мару́дзіць ні хвілі́ны óhne éinen Áugenblick zu zögern [verlíeren*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марудзіць, кешкацца; бавіцца, валаводзіць (разм.); длубацца (абл.); цягнуць, спаць, чухацца (перан.) □ цягнуць валынку, цягнуць ката за хвост, круціць вала за хвост, спаць у шапку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

валы́нка², -і, ДМ -нцы, ж.

Зацяжная справа; важданіна.

В. з рэцэнзіяй.

◊

Цягнуць валынку — марудзіць з ажыццяўленнем чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шкать несов., разг. мару́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

времени́ть несов., уст. мару́дзіць, цягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

годи́ть несов., прост. мару́дзіць; чака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)