часава́ць

‘марудзіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. часу́ю часу́ем
2-я ас. часу́еш часу́еце
3-я ас. часу́е часу́юць
Прошлы час
м. часава́ў часава́лі
ж. часава́ла
н. часава́ла
Загадны лад
2-я ас. часу́й часу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час часу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)