пачасава́ць

‘марудзіць, цягнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пачасу́ю пачасу́ем
2-я ас. пачасу́еш пачасу́еце
3-я ас. пачасу́е пачасу́юць
Прошлы час
м. пачасава́ў пачасава́лі
ж. пачасава́ла
н. пачасава́ла
Загадны лад
2-я ас. пачасу́й пачасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пачасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)