Лісі́чка 2 ’адно з калёсікаў, на якія чапляюцца ніты’ (браг., Нар. сл.). Да лісіца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лісічка звычайная 4/48—49 (укл.); 6/385; 12/44 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лиси́чка

1. уменьш. лісі́чка, -кі ж.;

2. (гриб) лісі́чка, -кі ж., лісі́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chanterelle

[,ʃæntəˈrel]

n.

лісі́чка f. (грыб)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мару́шкі ’лісічкі, Cantharellus cibarius’ (віл., Сл. ПЗБ). З авяру́шкі (якое з вавярушкі < літ. voverušká ’лісічка’) з адпадзеннем пачатковага а‑ і менай в > м.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страчо́к ‘грыб, які мае карычневую шапку, часткова зрослую з ножкай’ (ТСБМ, ЛА, 1), ‘глузд веснавы, Gyromitra esculenta Fr.’, ‘смаржок, Morchella’ (Сярж.–Яшк.), старчо́к, тарчо́к ‘тс’ (там жа), стро́чка ‘грыб Gyromitra’ (петрык., там жа). Параўн. укр. строчо́к ‘грыб Gyromitra esculenta Fr.; лісічка звычайная, Cantharellus cibarius Fr.; грыб сядловіца, Helvella Fr.’, рус. строчо́к ‘грыб Gyromitra esculenta’, строчёк ‘від смарчка, Helvella mitra’, польск. stroczek ‘лісічка’, ‘грыб Merulius’, чэш. stroček ‘лісічка’, паводле Махэка₂ (582), з польск. stroczek. Не вельмі ясна, фармальна да страка́ (гл.), але падставы намінацыі не зусім зразумелыя; магчыма, звязана з строчка ‘стужка, фальбона’ (гл.), польск. stroka ‘галун, шляк, абрамленне, фалда’, што адпавядае знешняму выгляду грыбоў. ЕСУМ (5, 450) прапануе рэканструкцыю прасл. дыял. *stročьkь, што звязана з *strokъ са значэннем ‘укол’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lisica

ж.

1. заал. ліса, лісіца;

2. (грыб) лісічка (Alopecurus L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Раду́шкі ’лісічкі’ (воран., Сл. ПЗБ). Назва ўтворана ад руду́шкі ’тс’ (астрав., іўеў., там жа), якое ў сваю чаргу з’яўляецца запазычаннем з літ. ruduškà ’лісічка’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кантарэлю́ля

(н.-лац. cantharellula)

шапкавы базідыяльны грыб сям. радоўкавых, які расце ў імшыстых хваёвых лясах; ядомы; лісічка шэрая пукатая.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіграфаро́пс

(н.-лац. hygrophoropsis)

шапкавы базідыяльны грыб сям. свінухавых, які расце ў лясах на гнілой драўніне і каля пнёў; лісічка несапраўдная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)