Пала́ ’крысо; кавалак тканіны ў натуральную шырыню (як саткана); полка’. Рус. пола́, укр. пола́, ст.-рус. пола ’кавалак тканіны, заслона’, балг. по́ла ’крысо’. Прасл. pola. Ад пол ’старана, палавіна’ (гл.) (Праабражэнскі, 2, 90; Фасмер, 3, 306).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
poła
poł|a
ж. крысо, пала;
~a płaszcza — крысо паліто;
trzymać się czyjej ~y — трымацца за чыю палу (спадніцу)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Тое, што і світа 3. Амелька адхіліў крысо світкі і падаў Тэклі гладышык светлага мёду. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́лда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Трубкападобная складка на адзенні. Светлая спадніца густымі фалдамі ападала ў .. [Рыты] вакол ног. Чорны.
2. Задняе крысо адзежы (пінжака, мундзіра, фрака і пад.).
[Польск. fałda.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бліску́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. іран. Розныя бліскучыя рэчы. Збігнеў палез пад крысо кажуха ў кішэню, дастаў жменю бліскучак: залатых гадзіннікаў, пярсцёнкаў, ланцужкоў, брошак... Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закаса́цца сов. (загнуться) заверну́ться, подверну́ться, засучи́ться;
~са́лася крысо́ — заверну́лась (подверну́лась) пола́;
~са́ўся рука́ў — засучи́лся рука́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Ла́ха 1 ’рухавая, вельмі балбатлівая жанчына’ (мсцісл., З нар. сл.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне, як соня (гопаць). Да ложаць^ (гл.).
◎ Ла́ха 2 ’крысо’ (Яўс.). Няясна. Магчыма, да лахі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Géhre
f -, -n
1) крысо́; клін (адзення)
2) клін (палетка)
3) во́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
загарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнуты; зак.
1. што. Згарнуць у адно месца, загрэбці.
З. жар.
2. што. Прыкрыць зверху (пяском, лісцем і пад.).
З. зямлёй.
3. каго-што. Ахінуць, закруціць у што-н.
З. хлеб у сурвэтку.
З. дзіця ў коўдру.
4. што. Закрыць (кнігу, сшытак і пад.).
З. канспект.
5. што. Загнуць, адвярнуць край адзення, тканіны і пад.
З. крысо шыняля.
|| незак. заго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пала́, ‑ы; мн. полы, ‑аў; ж.
1. Тое, што і крысо. Полы кажушка канчаліся пашматованымі, абтрэпанымі лахманамі, якія .. пры ветры рабілі вельмі смешныя рухі. Колас.
2. Кавалак тканіны ў натуральную шырыню (як саткана); полка. На ёй [вясне] — хусцінка ў мігценні зор, На ёй — сукенка ў дванаццаць пол. Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)