коло́тьсяI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
коло́тьсяI
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
джва́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць,
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| джва́гаю | джва́гаем | |
| джва́гаеш | джва́гаеце | |
| джва́гае | джва́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| джва́гаў | джва́галі | |
| джва́гала | ||
| джва́гала | ||
| Загадны лад | ||
| джва́гай | джва́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| джва́гаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
джву́гаць
‘хвастаць, лупіць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць,
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| джву́гаю | джву́гаем | |
| джву́гаеш | джву́гаеце | |
| джву́гае | джву́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| джву́гаў | джву́галі | |
| джву́гала | ||
| джву́гала | ||
| Загадны лад | ||
| джву́гай | джву́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| джву́гаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
джа́гаць
‘біць, лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць,
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| джа́гаю | джа́гаем | |
| джа́гаеш | джа́гаеце | |
| джа́гае | джа́гаюць | |
| Прошлы час | ||
| джа́гаў | джа́галі | |
| джа́гала | ||
| джа́гала | ||
| Загадны лад | ||
| джа́гай | джа́гайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| джа́гаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
szprycować się
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
расседа́ться
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Набі́ць ’накалоць (дроў)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ляга́цца ’(аб кані, карове) брыкацца, біцца,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обка́лыватьсяII
1. (причинять себе уколы)
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)