Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Зброй ’свавольнік’ (Нас.). Параўн. брой, бройка ’тс’ (Нас.); гл. броіць ’сваволіць’, адкуль з прэфіксам зброіць. Прасл. корань *broj‑ ітэратыў да briti (гл. брыць) ’рэзаць’. Магчыма, аднак, што ў зброй адлюстравалася уздзеянне (кантамінацыя) слоў з тым самым значэннем зброд (гл.) і збой (ст.-рус. XV ст. събои ’разбойнік’, укр.збій, польск.zbój ’разбойнік’, чэш., славац.zboj ’разбой’, бел.збойца ’разбойнік’ (Нас.), дзе корань бой, біць, гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
з'е́ддзе Засеянае або лугавое месца, страўленае жывёлай ці птушкамі; збой (Нас., Слаўг.). Тое ж аб'е́ддзе (Слаўг.), з'едзь, з'е́дзішча (Нас.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Ménge
f -, -n
1) мно́ства, бе́зліч, вялі́кая ко́лькасць, ма́са
2) нато́ўп, збой
éine ~ Ménschen — нато́ўп лю́дзей
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hémmung
f -, -en
1) затры́мка, перашко́да
~ in der Réde — запі́нка ў мо́ве [маўле́нні]
2) фізіял. тармажэ́нне
~ der Kräfte — упа́дак сіл, змо́ранасць, знясі́ленне