адгрыме́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -мі́ць; зак.

1. Перастаць грымець.

Адгрымеў гром.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Адгрымелі баі.

Адгрымела яго слава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагрыме́ць, ‑міць; зак.

Грымець некаторы час. Гром пагрымеў і сціх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бубу́хкаць

‘вельмі грымець, утвараць моцны шум’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бубу́хкаю бубу́хкаем
2-я ас. бубу́хкаеш бубу́хкаеце
3-я ас. бубу́хкае бубу́хкаюць
Прошлы час
м. бубу́хкаў бубу́хкалі
ж. бубу́хкала
н. бубу́хкала
Загадны лад
2-я ас. бубу́хкай бубу́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бубу́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бэ́хаць

‘біць, кідаць каго-небудзь, што-небудзь; грымець’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бэ́хаю бэ́хаем
2-я ас. бэ́хаеш бэ́хаеце
3-я ас. бэ́хае бэ́хаюць
Прошлы час
м. бэ́хаў бэ́халі
ж. бэ́хала
н. бэ́хала
Загадны лад
2-я ас. бэ́хай бэ́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бэ́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

затарара́хаць

‘пачаць грымець, грукацець; пабіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затарара́хаю затарара́хаем
2-я ас. затарара́хаеш затарара́хаеце
3-я ас. затарара́хае затарара́хаюць
Прошлы час
м. затарара́хаў затарара́халі
ж. затарара́хала
н. затарара́хала
Загадны лад
2-я ас. затарара́хай затарара́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час затарара́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гурчэ́ць

‘журчаць; брахаць (пра сабак); мяўкаць (пра катоў); грымець (пра гром)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гурчу́ гурчы́м
2-я ас. гурчы́ш гурчыце́
3-я ас. гурчы́ць гурча́ць
Прошлы час
м. гурчэ́ў гурчэ́лі
ж. гурчэ́ла
н. гурчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. гурчы́ гурчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час гурчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

racket​3 [ˈrækɪt] v. infml. шуме́ць, грыме́ць, груката́ць; паруша́ць (цішыню, спакой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

erdröhnen

vi (за)грыме́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гры́мнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

1. гл. грымець.

2. Нечакана, раптоўна пачацца.

Грымнула вайна.

3. чым і без дап. 3 сілай ударыць, стукнуць.

Г. кулаком па стале.

Г. палена на падлогу.

4. 3 шумам, грукатам паваліцца, упасці.

Г. з лесвіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

греме́ть несов.

1. прям., перен. грыме́ць;

2. (звякать) бра́згаць; (грохотать) груката́ць, грукаце́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)