затарара́хаць
‘пачаць грымець, грукацець; пабіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| затарара́хаю | затарара́хаем | |
| затарара́хаеш | затарара́хаеце | |
| затарара́хае | затарара́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| затарара́хаў | затарара́халі | |
| затарара́хала | ||
| затарара́хала | ||
| Загадны лад | ||
| затарара́хай | затарара́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| затарара́хаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)