Вы́плаў ’выток рэчкі’ (Яшк., слаўг.). Польск. (стар.) wypław ’вусце ракі’. Да выплавіць (Нітшэ, 184). Гл. таксама плавіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

outflow

[ˈaʊtfloʊ]

n.

выцяка́ньне n., выто́к -у m.

outflow of words — пато́к сло́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Тача́, точа́ ’незамярзаючае месца ў рацэ, прамыіна’ (ТС). Архаічнае ўтварэнне ад асновы *tok‑, што чаргуецца з *tek‑, параўн. ток, выток, затока, цячы, гл. цечка ’прамыіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

source

[sɔrs]

n.

1) выто́к -у m. (ракі́, ручая́); крыні́ца f.

2) крыні́ца інфарма́цыі, ве́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áusfluss

m -es, -flüsse

1) выто́к

2) водаправо́дны кран

3) мед. выдзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́два Выток ракі (Маг.). Тое ж водня (Маг., Слаўг.).

□ с. Водва Маг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

source [sɔ:s] n.

1. выто́к; крыні́ца;

Where is the source of the Thames? Адкуль выцякае Тэмза?

2. пача́так, выто́к; прычы́на;

a sour ce of inspiration прычы́на натхне́ння;

a sour ce of funds крыні́ца фінансава́ння;

cut off the evil at its source задушы́ць зло ў яго́ заро́дку

3. дакуме́нт, пісьмо́вая крыні́ца;

historical sources гістары́чныя крыні́цы;

original sour ces першакрыні́цы;

trace one’s sources вывуча́ць сваё пахо́джанне, знахо́дзіць свае́ карані́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Істо́чка ’крыніца’ (Прышч. дыс., 136), істочнік (водны) (Інстр. I). Рус. исто́чник, балг. и́зточник. Ст.-рус. источникъ запазычана са ст.-слав. источьникъ ’крыніца’, утворанага ад дзеяслова источити ’выліць, выцечы’ (Шанскі, 2, I, 134). Бел. суфіксацыя ‑к‑a. Гл. выток, цячы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

origin [ˈɒrɪdʒɪn] n.

1. пахо́джанне, выто́к, крыні́ца;

a word of unknown origin сло́ва невядо́мага пахо́джання

2. пахо́джанне (пра прыналежнасць па нараджэнні да якой-н. нацыі, класа, саслоўя);

of humble origin нязна́тнага/про́стага пахо́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

исто́к в разн. знач. выто́к, -ку м., мн. выто́кі, -каў;

исто́ки Днепра́ выто́кі Дняпра́;

у исто́ков цивилиза́ции каля́ выто́каў цывіліза́цыі;

исто́ки первобы́тной культу́ры выто́кі першабы́тнай культу́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)