Verbum

вы́драць, -дзеру, -дзераш, -дзера; вы́драў, -рала; вы́дзеры; -драны; зак., што.

1. З сілай выцягнуць, вырваць што-н. моцна ўбітае, прымацаванае і пад.

В. цвік са сцяны.

В. ліст з кнігі.

2. Драпаючы, выдаліць, вырваць.

В. вочы.

3. перан. Атрымаць, узяць з вялікай цяжкасцю (разм.).

|| незак. выдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

павырыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Вырваць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. зубы.

П. буракі.

адшпунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

Выбіць, вырваць шпунт; адкрыць.

А. бочку з квасам.

|| незак. адшпунто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́шчыпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Шчыпкамі вырваць.

В. цыбулі.

|| незак. вышчы́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́шчыпнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

вы́хапіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., каго-што.

Схапіўшы, вырваць, выняць.

В. пакет з рук.

В. шаблю з ножнаў.

|| незак. выхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

расклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е: -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Забіўшы клін. расшчапіць.

2. Выцягнуць, вырваць з чаго-н. забіты клін.

|| незак. раскліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.