вы́смаргнуць
‘выцягнуць, вырваць, выдраць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́смаргну | вы́смаргнем | |
| вы́смаргнеш | вы́смаргнеце | |
| вы́смаргне | вы́смаргнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́смаргнуў | вы́смаргнулі | |
| вы́смаргнула | ||
| вы́смаргнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́смаргні | вы́смаргніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́смаргнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)