павышчыка́ць
‘вырваць, вышчыпаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| павышчыка́ю | павышчыка́ем | |
| павышчыка́еш | павышчыка́еце | |
| павышчыка́е | павышчыка́юць | |
| Прошлы час | ||
| павышчыка́ў | павышчыка́лі | |
| павышчыка́ла | ||
| павышчыка́ла | ||
| Загадны лад | ||
| павышчыка́й | павышчыка́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| павышчыка́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)