валакі́ціць, ‑кічу, ‑кіціш, ‑кіціць; незак., што.

Разм. Наўмысна зацягваць вырашэнне якой‑н. справы; валаводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валакі́ціць verzögern vt; гл. валаводзіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Валаво́д 1 ’той, хто валаводзіць’ (КТС). Да валаводзіць (гл.).

Валаво́д 2 ’вяроўка’ (Мат. Гом.); ’вяроўка для навязвання жывёлы’ (З нар. сл.). Да вол і вадзіць 4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павалаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго, з чым.

Разм. Валаводзіць некаторы час. Ну, і павалаводзіў жа ён нас з гэтай справай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валаво́днік, ‑а, м.

Разм. Той, хто валаводзіць, зацягвае вырашэнне якой‑н. справы. Добры народ — валаводнікаў не церпіць у сваім асяроддзі... «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валаво́днік (БРС). Да валаводзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Таро́йкацца ’доўга гаварыць, дамаўляцца, спрачацца; валаводзіць, марудзіць, спрачаючыся’ (ТСБМ), ’гутарыць, спрачацца’ (Шат., Варл., Гіл.), ’бавіцца; спрачацца’ (Жд. 3), ’важдацца, займацца’ (паст., Сл. ПЗБ), ’безвынікова мітусіцца па якой-небудзь справе’ (мядз., Нар. словатв.). Экспрэсіўны варыянт таро́кацца ’спрачацца, доўга дамаўляцца’, гл. тарокаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каните́ль​II ж., неодобр. валаво́джанне, -ння ср., валакі́та, -ты ж., важдані́на, -ны ж., цягані́на, -ны ж.;

◊

разводи́ть каните́ль валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́йкацца і таро́кацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Доўга гаварыць, дамаўляцца, спрачацца; валаводзіць, марудзіць, спрачаючыся. За сцяною, чуваць, рахуюцца старыя, як і я сам, халасцякі. Таройкаюцца за памер складчыны. Мыслівец. Пакуль мы таройкаліся, цягнік адышоў. Пянкрат. Давай бліжэй да справы, бо так мы да раніцы будзем тарокацца, — працягвала Лена. Няхай. [Дзед Аніська:] — Пакуль мы тарокаліся з ім, дык яна напякла, браце, грэцкіх блінцоў, наскварыла сала. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Brühe

f -, -n булён; адва́р; по́ліўка

stárke ~ — мо́цны булён

dünne ~ — рэ́дкі булён

◊ éine lánge ~ [viel ~] máchen — разм. ≅ валаво́дзіць, валакі́ціць, мару́дзіць, цягну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)