валаво́днік, ‑а, м.
Разм. Той, хто валаводзіць, зацягвае вырашэнне якой‑н. справы. Добры народ — валаводнікаў не церпіць у сваім асяроддзі... «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)