whitish [ˈwaɪtɪʃ] adj. белава́ты; бяля́вы;

whitish blue бле́дна-блакі́тны;

whitish green све́тла-зялёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

whitish

[ˈhwaɪtɪʃ]

adj.

белава́ты, бяля́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

whity

[ˈhwaɪti]

adj.

белава́ты, бяля́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

убо́к, прысл.

Управа або ўлева ад чаго‑н. Белаваты струмень, нібы рака, перасек .. [хлопцам] дарогу і пачаў адносіць човен убок. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

albescent

[ælˈbesənt]

adj.

белава́ты, вы́белены (на со́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

альбі́дум

(ад лац. albidus = белаваты)

разнавіднасць мяккай пшаніцы з белым коласам і зернем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бяля́сы ’белаваты, з белымі плямамі’ (Нас.). Вытворнае ад бе́лы. Параўн. рус. беле́сый, польск. białasy, славац. belasý. Гл. Трубачоў, Дополн., 1, 148.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бяля́вы

1. (белаваты) wéißlich, fáhlweiß, falb;

2. (светлагаловы) blond, héllblond;

бяля́выя валасы́ wéißblonde Háare

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

малако́, -а́, М -лацэ́ і -лаку́, н.

1. Белая вадкасць, якая выдзяляецца груднымі залозамі жанчын і самак млекакормячых для выкармлівання дзяцей.

Мацярынскае малако.

2. Такая вадкасць, якую атрымліваюць ад кароў, коз і іншых жывёл, як прадукт харчавання.

Казінае м.

Каша з малаком.

Кіслае м.

3. Белаваты сок некаторых раслін.

Міндальнае м.

|| ласк. малачко́, -а́, н.

|| прым. мало́чны, -ая, -ае.

Малочная прамысловасць.

М. статак.

М. суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бялёсы, ‑ая, ‑ае.

Белаваты, цьмяна-белы. Сцяпанаў конь паспеў ужо навокал абгрызці ўсё бульбянішча, калі ў бялёсым тумане замаячыла чалавечая постаць. Карпюк. — Во, успомніў!.. — выгукнуў раптам дырэктар школы, Пятрэнка, малады, але ўжо таўставаты мужчына з бялёсымі, як лён, брывамі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)