убо́к, прысл.
Управа або ўлева ад чаго‑н. Белаваты струмень, нібы рака, перасек .. [хлопцам] дарогу і пачаў адносіць човен убок. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)