Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Fréundin
f -, -nen
1) сябро́ўка; каляжа́нка
2) ама́тарка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Пля́шніца ’жанчына лёгкіх паводзінаў’ (Скарбы). Магчыма, звязана паходжаннем з плюхаў (гл.) або з пляша, пляшка (гл.), г. зн. ’аматарка выпіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Любі́цель, в.-дзв.любі́цяль ’аматар’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), любіцельніца, любіцельскі, любіцельства ўзяты з рус.любитель і г. д. (Крукоўскі, Уплыў, 57). Аднак любіцелька ’аматарка’ (Ян.) — самастойнае ўтварэнне ад любіцель.
She’s a great opera lover. Яна вялікая аматарка оперы.
♦ a lovers’ quarrel ≅ хто каго́ лю́біць, той таго́ i чу́біць; хто каго́ каха́е, той таго́ і чапа́е
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
dilettante
[,dɪləˈtɑ:nti]1.
n., pl. -tes, -ti
1) дылета́нт, верхагля́д -а m.
2) ама́тар -а, любі́цель -я m., ама́тарка, любі́целька f.
2.
adj.
дылета́нцкі, ама́тарскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lover
[ˈlʌvər]
n.
1) каха́нак -ка m., каха́ны -ага m., лю́бы -ага m.
2) палюбо́ўнік -а m.
3) ама́тар -а m., ама́таркаf. (кніг, тэа́тру)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пяву́н1 ’спявак, аматар спеваў’ (ТСБМ, Бяльк., Гарэц.; светлаг., б.-каш., Мат. Гом.), пяву́ння ’спявачка, аматарка спеваў’ (Бяльк.; жытк., Мат. Гом.), сюды ж пяву́ха ’тс’ (ветк., добр., Мат. Гом.). Аддзеяслоўныя назоўнікі з рэдкай суфіксацыяй ад асновы *pěv‑, параўн. спевы, спяваць (гл.), серб.-харв.пе̏вати, pjȅvati і пад.
Пяву́н2 ’певень’: хадзілі куры з певунамі (Колас, Сержп., ДАБМ; петрык., Мат. Гом.), сюды ж пявуне́ц ’дрозд’ (рэч., Мат. Гом.). Лакальнае ўтварэнне (гл. ДАБМ, к. 294) на мяжы пяту́х і пе́вень (гл.). Гл. папярэдняе слова.