ама́тарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ама́тарка ама́таркі
Р. ама́таркі ама́тарак
Д. ама́тарцы ама́таркам
В. ама́тарку ама́тарак
Т. ама́таркай
ама́таркаю
ама́таркамі
М. ама́тарцы ама́тарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ама́тарка ж.

1. (да чаго, чаго) люби́тельница (чего);

2. (с инф.) (имеющая пристрастие) люби́тельница, охо́тница;

3. (дилетантка) люби́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ама́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да аматар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ама́тарка ж Lebhaberin f -, -nen, Frundin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. чаго і з інф. Ахвотнік да чаго-н., чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.

А. музыкі.

А. выступаць.

2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.

Садавод-а.

Рыбалоў-а.

|| ж. ама́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).

|| прым. ама́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

А. спектакль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люби́тельница ама́тарка, -кі ж.; любі́целька, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охо́тница (любительница) ахво́тніца, -цы ж., ама́тарка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

moviegoer [ˈmu:viˌgəʊə] n. AmE ама́тар/любі́цель кіно́; ама́тарка/любі́целька кіно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

miłośniczka

ж. аматарка; прыхільніца; паклонніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

foodie [ˈfu:di] n. infml ама́тар/ама́тарка пае́сці або́ гатава́ць ро́зныя стра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)