ама́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ама́тарка |
ама́таркі |
| Р. |
ама́таркі |
ама́тарак |
| Д. |
ама́тарцы |
ама́таркам |
| В. |
ама́тарку |
ама́тарак |
| Т. |
ама́таркай ама́таркаю |
ама́таркамі |
| М. |
ама́тарцы |
ама́тарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ама́тарка ж.
1. (да чаго, чаго) люби́тельница (чего);
2. (с инф.) (имеющая пристрастие) люби́тельница, охо́тница;
3. (дилетантка) люби́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ама́тарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Жан. да аматар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ама́тарка ж Líebhaberin f -, -nen, Fréundin f -, -nen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ама́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. чаго і з інф. Ахвотнік да чаго-н., чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.
А. музыкі.
А. выступаць.
2. Той, хто займаецца чым-н. не як прафесіянал; любіцель.
Садавод-а.
Рыбалоў-а.
|| ж. ама́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.).
|| прым. ама́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).
А. спектакль.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
люби́тельница ама́тарка, -кі ж.; любі́целька, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
охо́тница (любительница) ахво́тніца, -цы ж., ама́тарка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
moviegoer [ˈmu:viˌgəʊə] n. AmE ама́тар/любі́цель кіно́; ама́тарка/любі́целька кіно́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
miłośniczka
ж. аматарка; прыхільніца; паклонніца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
foodie [ˈfu:di] n. infml ама́тар/ама́тарка пае́сці або́ гатава́ць ро́зныя стра́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)