няха́йкаць
‘адкладваць справу, марудзіць з выкананнем чаго-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
няха́йкаю |
няха́йкаем |
| 2-я ас. |
няха́йкаеш |
няха́йкаеце |
| 3-я ас. |
няха́йкае |
няха́йкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
няха́йкаў |
няха́йкалі |
| ж. |
няха́йкала |
| н. |
няха́йкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
няха́йкай |
няха́йкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
няха́йкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спе́шны, -ая, -ае.
Які патрабуе хуткага выканання; які нельга адкладваць; тэрміновы.
Спешная работа.
Спешна (прысл.) сабрацца на сход.
Спешнае заданне.
|| наз. спе́шнасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отодвига́ть несов.
1. адсо́ўваць;
2. перен. (о сроке) адклада́ць, адкла́дваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.
1. Кансерваваць, нарыхтоўваць што-н. у марынадзе (у 1 знач.).
М. грыбы.
2. перан. Знарок затрымліваць, адкладваць рашэнне, выкананне чаго-н. (разм.).
М. справу.
|| зак. замарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.
|| наз. марынава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
wéglegen
vt адкла́дваць (убок)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
adjourn [əˈdʒɜ:n] v. адтэрміно́ўваць, адклада́ць; адкла́дваць; прыпыня́ць (на некаторы тэрмін)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
defer1 [dɪˈfɜ:] v. адтэрміно́ўваць; адкла́дваць;
deferred payment адтэрмінава́ны плаце́ж
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сукно́, -а́, мн. су́кны, -аў, н.
Шарсцяная або паўшарсцяная тканіна з гладкім ворсам.
◊
Класці (палажыць) пад сукно што (разм., неадабр.) — адкладваць, адцягваць рашэнне якой-н. справы, не даваць ходу чаму-н.
|| прым. суко́нны, -ая, -ае.
Суконная тканіна.
Суконная фабрыка.
◊
Суконная мова (разм., неадабр.) — невыразная, грубая.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Адкла́дня ’назва жалезнай часткі плуга, якая адвальвае скібу’ (Тарнацкі, Studia), откладыця ’тс’ (Выг. дыс.) да адкладваць. Гл. класці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Закро́пка ’працэс адкладання яек пчалінай маткай’ (малар., Анох.). Наз. з суф. ‑ка ад дзеяслова закрапі́ць (< за + крапіць ’адкладваць яйкі’, Анох.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)