mieć
1. мець;
2. kogo za kogo/co лічыць каго кім/чым;
3. быць неабходным, быць павінным;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mieć
1. мець;
2. kogo za kogo/co лічыць каго кім/чым;
3. быць неабходным, быць павінным;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
АГАРЫКА́ЛЬНЫЯ,
пласціністыя (Agaricales), парадак вышэйшых базідыяльных грыбоў з групы гіменаміцэтаў. Аб’ядноўвае 12
Літ.:
Жизнь растений. М., 1976. Т. 2. С. 260—271;
Сержанина Г.Н. Шляпочные грибы Белоруссии.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
sobie
1. сабе;
2. адно адному;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
gadać
gada|ćПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
but
1) а, а́ле, адна́к
2) хіба́ то́лькі; як не
3) што
за вы́няткам, апрача́, то́лькі не
хто б не
то́лькі, усяго́, ня больш як
•
- all but
- but for
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Leid
1) боль, паку́та
2) го́ра, сму́так
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Re labor est dulcis, quia non pluit usus hiulcis
Праца карысная, таму што дабро не льецца дажджом у рот.
Труд полезен, потому что добро не льётся в виде дождя в рот.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
мех 1, меха;
1. Прадмет дамашняга ўжытку для захоўвання і перавозкі сыпучых цел, дробных рэчаў і пад., зроблены з полкі, складзенай папалам і сшытай з двух бакоў, або з дзвюх роўных полак, сшытых з трох бакоў.
2.
•••
мех 2, меха;
1. Прыстасаванне для нагнятання паветра (ужываецца ў кавальскай, шкляной вытворчасці, а таксама для прывядзення ў дзеянне некаторых музычных інструментаў).
2. У фатаграфіі — святлонепранікальная частка фатаграфічнай камеры, падобная на гармонік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзе́цца, ‑дзенуся, ‑дзенешся, ‑дзенецца;
1.
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́дзе,
1. У нейкім, дакладна невядомым месцы; дзесьці.
2.
3.
4. Невядома куды, кудысьці.
5. Ужываецца ў выпадках, калі дакладна не вызначаецца час дзеяння.
6.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)