potrafić

potrafi|ć

зак. здолець, змагчы; быць здольным да чаго;

on potrafić to zrobić — ён зможа гэта зрабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bagatela

ж. дробязь, драбяза; глупства; нязначная рэч;

dla mnie to bagatela — гэта для мяне дробязь (нічога не значыць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ćwierkać

ćwierka|ć

незак. цырыкаць, цвыркаць, шчабятаць, стракатаць;

o tym wróble ~ją na dachu — пра гэта ўсе ведаюць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даляце́ць сов., в разн. знач. долете́ть;

д. да Уладзівасто́ка — долете́ть до Владивосто́ка;

ку́ля не ~це́ла да мішэ́ні — пу́ля не долете́ла до мише́ни;

гэ́та ве́стка ~це́ла і да нас — э́та весть долете́ла и до нас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абыхо́дзіць несов.

1. в разн. знач. обходи́ть; (в разговоре, изложении — ещё) избега́ть;

2. (обнося, пропускать) обноси́ть;

1, 2 см. абысці́;

3. волнова́ть, беспоко́ить, тро́гать;

гэ́та яго́ ма́ла а. — э́то его́ ма́ло волну́ет (беспоко́ит, тро́гает)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядрэ́нна нареч., в знач. сказ. непло́хо, неду́рно;

партрэ́т н. зро́блены — портре́т непло́хо (неду́рно) сде́лан;

ну што ж, гэта н. — ну что же, это непло́хо (неду́рно);

н. было́ б перакусі́ць — непло́хо (неду́рно) бы́ло бы перекуси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аво́сь ’вось’ (Нас., Бяльк.), рус. авось, укр. аво, авось да а + (в)осе, ст.-рус. осе ’гэта’, Зубаты, Studie, 2, 93. Праабражэнскі, 1, 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аін ’сцізорык’ (Інстр. I, Касп.). Памылкова тлумачыцца ў Каспяровіча як ’нож’. Як відаць з кантэксту, існуе магчымасць іншага тлумачэння: аін ’гэта’ да аіна (< *ажна).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Блізару́кі (БРС, Сцяшк. МГ), рус. близору́кий. З близозоръкъ, близозорокий > близорокий. Гэта апошняе падверглася ўплыву слова рука́. Падрабязней Фасмер, 1, 175; Шанскі, 1, Б, 140.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бос ’гаспадар, патрон’. Рус. босс, укр. босс. Новае запазычанне з англ. boss ’тс’ (а гэта з гал. baas ’тс’). Гл. Шанскі, 1, Б, 176.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)