загатава́ць², -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і каго.

Давесці да кіпення, закіпяціць.

З. ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

задымі́ць¹, -ымлю́, -ы́міш, -ы́міць; -ы́млены; зак., каго-што.

Закапціць або забрудзіць дымам.

З. столь.

Задымленыя вуліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго (што).

Замучыць катаваннем, давесці да смерці.

З. вязня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

залюля́ць¹, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (што).

Давесці да дрымоты, да сну, люляючы.

З. дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

застра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго (што).

Навесці страх, запужаць.

|| незак. застра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

затармасі́ць, -машу́, -мо́сіш, -мо́сіць; -мо́шаны; зак., каго (што) (разм.).

Замучыць, стаміць, тармосячы.

Дзеці мяне зусім затармасілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зашту́рхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Замучыць, прычыніць удары, боль, штурхаючы.

Дзяўчынку заштурхалі ў натоўпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дапыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Зрабіць допыт.

Д. абвінавачанага.

|| незак. дапы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дыпламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго (што).

Выдаць (выдаваць) дыплом каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́зніцтва, -а, н.

Промысел па перавозцы коньмі каго-, чаго-н.

Займацца возніцтвам.

|| прым. во́зніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)