шугі́снуць

‘кінуць чым-небудзь на каго-небудзь (шугіснуць палкай на вераб'ёў); калыўнуць чым-небудзь (шугіснуць люлькай)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шугі́сну шугі́снем
2-я ас. шугі́снеш шугі́снеце
3-я ас. шугі́сне шугі́снуць
Прошлы час
м. шугі́снуў шугі́снулі
ж. шугі́снула
н. шугі́снула
Загадны лад
2-я ас. шугі́сні шугі́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шугі́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)