ару́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак.

Разм.

1. чым. Дзейнічаць пры дапамозе якой‑н. прылады. Арудаваць сякерай, пяром, пікай. □ [Іван] закручвае на пальцы вузел і пачынае арудаваць іголкай. Лынькоў.

2. Распараджацца, кіраваць чым‑н.; гаспадарыць дзе‑н. [Зіна:] — [Муж] на «анамаліі» арудуе, а.. [Фрося] — дырэктар навукова-даследчай станцыі. Васілевіч. // Праяўляць дзейнасць (звычайна адмоўную); дзейнічаць. [Віхура:] На будаўніцтве не ўсё ў парадку. Відаць, чыясьці рука лоўка арудуе. Гурскі. Уперадзе.. [Галаўнёў] заўважыў Карпенку, які з купкай байцоў арудаваў сярод фашыстаў. Дудо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; незак.

1. чым. Накіроўваць сваю дзейнасць, дзейнічаць адпаведна чаму‑н., у залежнасці ад чаго‑н. Кіравацца вучэннем марксізма-ленінізма. □ У краіне, якая кіруецца перадавымі ідэямі, літаратура павінна быць лепшай літаратурай у свеце. Купала.

2. Разм. Трымаць кірунак, рухацца куды‑н. — А вы кіруйцеся на Петрыкаў, і так во лясамі, — сказаў гаспадар. Лупсякоў. Кірмаш, куды кіраваўся Сцёпка, знаходзіўся на плошчы. Хомчанка.

3. Зал. да кіраваць (у 1, 2, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hack4 [hæk] v.

1. : can hack it infml цярпе́ць, трыва́ць, выно́сіць, міры́цца (з чым-н.);

Only a few people can hack this job. Няшмат людзей могуць трываць такую работу.

2. (звычайна go hacking) ката́цца вярхо́м на кані́

3. AmE, infml кірава́ць таксі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

геапалі́тыка

[ад гр. ge = Зямля + politike (techne) = уменне кіраваць дзяржавай]

палітычная канцэпцыя, паводле якой палітыка дзяржаў (галоўным чынам знешняя) вызначаецца геаграфічнымі фактарамі (тэрытарыяльным становішчам краіны, прыроднымі рэсурсамі, кліматам і г. д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

mandatory

[ˈmændətɔri]

1.

adj.

1) манда́тны (камі́сія)

2) абавязко́вы (пастано́ва), прымусо́вы

a mandatory sentence — канчатко́вы прысу́д

3) які́ атрыма́ў манда́т кірава́ць зале́жнай краі́най

2.

n.

мандата́р -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

misrule

[,mɪsˈru:l]

1.

n.

1) благо́е або́ неразу́мнае кірава́ньне

2) стан бязла́дзьдзя, бязла́дзіца f.; замяша́ньне n.

the misrule of mobs — бязла́дзьдзе нато́ўпу

2.

v.t.

дрэ́нна, няўда́ла кірава́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ме́неджэр

(англ. manager, ад manage = кіраваць)

1) спецыяліст па арганізацыі і кіраванню ў сферах вытворчасці, збыту і абслугоўвання, які валодае пэўнай арганізацыйна-гаспадарчай самастойнасцю;

2) асоба, якая арганізуе публічныя выступленні артыстаў, спартсменаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

saddle1 [ˈsædl] n.

1. сядло́;

a flat saddle спарты́ўнае сядло́;

rise in the saddle е́хаць англі́йскай ры́ссю;

leap into the saddle уско́кваць на каня́;

jump out of the saddle саско́кваць з каня́;

2. седлаві́н а ( у горным хрыбце)

be in the saddle кірава́ць; верхаво́дзіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rdern

1. vt кірава́ць (лодкай)

2. vi (s, h) веслава́ць, плыць на вёслах;

um die Wtte ~ (mit D) веслава́ць навы́перадкі (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

betruen

vt

1) клапаці́цца (пра каго-н, пра што-н.)

2) абслуго́ўваць

3) кірава́ць (навуковай працай)

er betrut ine Delegatin — ён працу́е з дэлега́цыяй [абслуго́ўвае дэлега́цыю]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)