цікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Глядзець на каго‑, што‑н. з пэўнай мэтай; сачыць за кім‑, чым‑н. Раздражняе Тарэнту пудзіла, бо заўжды здаецца яму, што нехта жывы стаіць там, сярод канапель, і цікуе за яго дваром. Галавач. Усе прывыклі цікаваць тут за бусламі: то як сядзяць, то як ляцяць. Кулакоўскі. Надумаў я падпільнаваць [хто забірае вуды]. Увечары крадком у лазняках завёў і цікую. Савіцкі. // каго-што і з дадан. сказам. Выглядаць, падпільноўваць каго‑, што‑н. [Пастушкі] пачалі з-за кустоў цікаваць, што чалавек будзе рабіць далей. Крапіва. Удвух з бацькам, закапаўшыся ў стог сена, яны цікавалі зайцоў. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчаці́нне, ‑я, н., зб.

Жорсткая і кароткая шэрсць у некаторых жывёл. Увесь.. [дзік] пакрыты густым і цёмным, амаль чорным шчаціннем. В. Вольскі. // Такая шэрсць, якая з’яўляецца сыравінай для прамысловасці і ідзе на выраб шчотак, пэндзляў і пад. [Цётка:] Адзін ездзіць косткі збірае, другі — шчацінне, трэці — шкуркі кратовыя. Жычка. // Разм. Валасы на твары чалавека. Дзямід Сыч здзіўлена паглядзеў на зарослы чорным шчаціннем неахайны твар Песенькі і адразу памякчэў. Паслядовіч. // перан. Разм. Пра што‑н. жорсткае, калючае. З пустазелля, з густога шчаціння хмызнякоў як бы ішоў голас палёў — жывы дакор чалавеку. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flesh [fleʃ] n.

1. це́ла; плоць

2. мя́каць (пладоў)

one’s flesh and blood сваякі́;

in the flesh у рэчаі́снасці; жывы́;

make one’s flesh creep : It makes my flesh creep. У мяне па целе бегаюць мурашкі;

put flesh on smth. дадава́ць падрабя́знасці, дэта́лі (да аповеду, плана і да т.п.);

go the way of all flesh паміра́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vital [ˈvaɪtl] adj.

1. (to, for) істо́тны, надзённы; неабхо́дны, ва́жны;

It is vital that… Важна, што…;

of vital importance жыццёва ва́жна;

a vital question найважне́йшае пыта́нне;

play a vital role (і)гра́ць гало́ўную ро́лю

2. fml энергі́чны, жывы́, дынамі́чны;

a vital personality чалаве́к, по́ўны эне́ргіі

3. жыццёвы;

vital organs жыццёва ва́жныя о́рганы;

vital functions жыццядзе́йнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

alive

[əˈlaɪv]

adj.

1) жывы́

Was the snake alive or dead? — Ці вужа́ка была́ жыва́я ці мёртвая?

2) по́ўны энэ́ргіі, дзе́йны, бадзёры

3) Electr. злу́чаны з крыні́цай то́ку; улу́чаны, дзе́йны

- alive to

- alive with

- keep alive

- the happiest man alive

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

inwentarz

м.

1. інвентар;

inwentarz żywy — жывы інвентар; скаціна; быдла;

inwentarz martwy — мёртвы інвентар; інструменты, прылады;

2. спіс інвентару;

spis ~a — інвентарны спіс;

sporządzić inwentarz — зрабіць інвентарызацыю; скласці інвентарны спіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wach

a

1) які́ не спіць

~ wrden — прачну́цца

~ bliben* — не спаць

2) жва́вы, бадзёры, ке́млівы

er htte die ~ste Empfndung — у яго́ было́ зусі́м я́снае адчува́нне

ein ~er Kopf — жывы́ ро́зум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dead2 [ded] adj.

1. мёртвы; загі́нуўшы;

a dead body мярцвя́к, труп;

a dead language мёртвая мо́ва

2. неадушаўлёны; нежывы́;

dead matter нежыва́я матэ́рыя

3. зняме́лы, здранцве́лы; зацёклы;

My foot has gone dead. У мяне знямела нага.

4. по́ўны, абсалю́тны;

be a dead loss быць стра́тным; быць няўда́лым;

come to a dead stop спыні́цца як скамяне́лы;

dead certainty по́ўная ўпэ́ўненасць;

in a dead faint у глыбо́кай непрыто́мнасці;

in dead earnest зусі́м сур’ёзна;

He is the dead spit of his father. infml Ён выліты бацька.

5. вы́карыстаны;

a dead match вы́карыстаная запа́лка

6. : go dead;

Тhe radio went dead. Радыё змоўкла.

dead men tell no tales мёртвыя маўча́ць;

more dead than alive ні жывы́ ні мёртвы/ледзь жывы́;

over my dead body infml то́лькі праз мой труп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breathing

[ˈbri:ðɪŋ]

1.

n.

1) дыха́ньне n.

labored breathing — цяжко́е дыха́ньне

2) дых -у m.; ве́льмі каро́ткі час

for the breathing of a second — на ча́стачку сэку́нды

3) перады́шка f.; адпачы́нак -ку m.

4) лёгкі ве́трык

5) прыдыха́ньне n.

2.

adj.

жывы́, які́ ды́хае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

spicy

[ˈspaɪsi]

adj.

1) пе́рны, во́стры (пра смак); во́стры, рэ́зкі (пах), духмя́ны; прыпра́ўлены (пра стра́ву)

2) жывы́, гара́чы

spicy conversation — жыва́я, гара́чая гу́тарка

3) піка́нтны, салёны, не зусі́м прысто́йны

Some of his stories were a bit spicy — Некато́рыя зь яго́ных апавяда́ньняў былі́ крыху́ салёныя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)