Verbum

даліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

Скончыць лізанне чаго‑н.; злізаць да канца. Шчаня далізала малако.

дапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Скончыць паласканне чаго‑н., выпаласкаць поўнасцю, да канца. Дапаласкаць бялізну.

дапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Скончыць паяць што‑н.; давесці паянне да якой‑н. мяжы.

даску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; пр. даскуб, ‑ла; зак., што.

Скончыць скубці, абскубваць што‑н.

дасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Скончыць смажанне; смажачы, давесці да гатоўнасці. Дасмажыць бульбу. Дасмажыць сала.

дастрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

Скончыць страчыць (шыць); прастрачыць да якога‑н. месца. Дастрачыць каўнер.

датрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; заг. датрапі; зак., што.

Скончыць трапаць, завяршыць трапанне чаго‑н. Датрапаць лён.

датрэ́сці, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; ‑трасём, ‑трасяце; зак., што.

Скончыць трэсці, вытрасаць, атрасаць што‑н. Датрэсці палавікі.

дашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; заг. дашчыпі; зак., што.

Скончыць шчыпаць, абшчыпваць што‑н. Гусі дашчыпалі траву.

адбушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак.

Перастаць, скончыць бушаваць. Адышлі халады і слата, адбушавалі першыя навальніцы. Хадкевіч.