датрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; заг. датрапі; зак., што.

Скончыць трапаць, завяршыць трапанне чаго‑н. Датрапаць лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)