лу́жа, ‑ы, ж.
Тое, што і лужына. Ішоў дождж, наўкруга стаялі лужы, але да самалёта спяшаліся і спяшаліся людзі. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачасці́ць сов., в разн. знач. зачасти́ть;
з. у го́сці — зачасти́ть в го́сти;
~ці́ў дождж — зачасти́л дождь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Мараса́, мороса́ ’імжа’, ’павольны няспешны чалавек’ (ТС), ма́рась ’дробны дождж з туманам’ (Сцяшк. Сл.), марасі́ць, мырасі́ць, марусі́ць, моросі́ць, морусі́ць, марашы́ць, марушы́ць ’імгліць, імжэць, ісці (пра дробны дождж)’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС; валож., Жыв. сл.), мархаце́ць ’тс’ (дзятл., Сл. ПЗБ). Рус. мороси́ть, моро́сь, моро́х, цвяр. моро́ха ’імжа’, славен. mršeti ’марасіць’, ’церушыць (аб снезе)’, mŕščati ’тс’. Самымі блізкімі і.-е. адпаведнікамі з’яўляюцца: лат. mirdzinât, merguôt ’марасіць’, męȓga, maȓga, mārga ’дробны, ціхі дождж’, літ. mirgė̃ti ’мігаць’, ст.-грэч. βροχή, βροχετός ’дождж’, βρέχω ’раблю вільготным’, і.-е. *merg(h)‑/*morg(h)‑ (Міклашыч, 202; Траўтман, 182; Мюленбах-Эндзелін, 2, 563, 583, 602; Фасмер, 2, 657; Фрыск, 1, 267; Бязлай, 2, 203).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ли́вень м. лі́вень, род. лі́ўня м., праліўны́ дождж, зале́ва, -вы ж.;
ли́внем льёт як з вядра́ лье.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
splatter [ˈsplætə] v. плёскаць; плёскацца; пы́рскаць; пы́рскацца;
The rain was splattering on the roof. Дождж выбіваў пырскі па даху.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rain
[reɪn]
1.
n.
дождж дажджу́ m.
2.
v.i.
дажджы́ць
it is raining — ідзе́ дождж
•
- a rain of bullets
- it is raining cats and dogs
- rain or shine
- rain out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пацерусі́ць: безас:
пацерусі́ў дождж es hat geníeselt [getröpfelt, gesprítzt];
пацерусі́ў снег es hat in féinen Flócken geschnéit
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хваста́ць
1. péitschen vt, schlágen* vt;
2. (сячы, біць – пра вецер, дождж і г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ве́трана, безас. у знач. вык.
Пра наяўнасць ветру. Ветрана на дварэ. □ Было, як і раней, ветрана, хмарна, нібы збіраўся дождж. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабуйне́ць, ‑ее; зак.
Стаць, зрабіцца больш буйным. Дождж пабуйнеў, і Косця з задавальненнем падстаўляў пад яго то грудзі, то спіну. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)