паразрыва́цца, ‑аецца; зак.

Разарвацца — пра ўсё, многае. — Зараз дождж скончыцца, — нарэшце сказаў.. [Тайдо]: — хмары паразрываліся на кавалкі. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’янлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і п’янкі. Дождж прайшоў — І водарам п’янлівым Пацягнула з маладога бору. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарне́ць, ‑ее; незак.

Разм. Рабіцца, станавіцца больш спорным (у 1 знач.). Дождж спарнее, асталёўваецца, цэдзіць роўна. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абшпа́рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж)’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакрапі́ць, ‑краплю, ‑кропіш, ‑кропіць; зак., каго-што.

1. Злёгку апырскаць, змачыць. [Міхалка] умомант адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч. Пакуль Лабановіч дабег да станцыі, яго парадкам пакрапіў дождж. Колас. // Акрапіць свянцонай вадой пры выкананні некаторых царкоўных абрадаў.

2. і без дап. Крапіць некаторы час. — Трэба, трэба дождж, — казалі старыя, — бульба можа яшчэ падрасла б. Зусім зачахла. — Але ж і лета. І ты скажы, каб хоць раз пакрапіў дождж. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tröpfeln

1.

vimp накра́пваць (пра дождж)

es tröpfelt — накра́пвае дождж

2.vi ка́паць

3.

vt ка́паць, наліва́ць [пуска́ць] па кро́плі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

leak​2 [li:k] v. працяка́ць, цячы́;

Тhe roof leaks when it rains. Дах працякае, калі ідзе дождж.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thankfully [ˈθæŋkfəli] adj. на шча́сце, сла́ва бо́гу;

Thankfully, it’s at last stopped raining. Слава богу, дождж спыніўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Níeselregen

m -s, - (pl рэдка) дро́бны дождж, імжа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мокці ’мокнуць’ (віл., Сл. ПЗБ). Можна дапусціць утварэнне ад мок‑ (параўн. славен. mok ’вільгаць’, ’дождж’: sonce gre na mok ’збіраецца на дождж’), як нес‑ці і інш. па тыпу двухскладовых літ. šlàpti, drė́kti, šliùrti, tìžti ’мокнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)