улі́ ць , увалью́ , увалье́ ш, увалье́ ; увальём, увальяце́ , увалью́ ць і улію́ , уліе́ ш, уліе́ ; уліём, уліяце́ , улію́ ць; улі́ ў, уліла́ , -ло́ ; улі́ ; улі́ ты; зак.
1. што і чаго ў каго-што . Наліць унутр.
У. ваду ў бочку.
У. новую энергію ў каго-н. (перан. ).
2. перан. , каго-што ў што
У. атрад у партызанскае злучэнне.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв. ), без дап. Выпасці ў вялікай колькасці (пра дождж ; разм. ).
Увечары ўліў такі дождж .
|| незак. уліва́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е (да 1 і 2 знач. ); наз. уліва́ нне , -я, н. знач. ).
У. глюкозы (упырскванне).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бараба́ ніць , -ню, -ніш, -ніць; незак.
1. Біць у барабан (у 1 знач. ).
2. Часта і дробна стукаць па чым-н. (разм. ).
Дождж барабаніць.
3. перан. , штобез дап. Гучна, невыразна, без майстэрства гаварыць, чытаць, іграць на якім-н. інструменце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абмачы́ ць , -мачу́ , -мо́ чыш, -мо́ чыць; -мо́ чаны; зак. , каго-што.
1. Зрабіць мокрым, намачыць.
Дождж абмачыў усяго да нітачкі.
2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.
А. касу.
|| незак. абмо́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
|| звар. абмачы́ цца , -мачу́ ся, -мо́ чышся, -мо́ чыцца; незак. абмо́ чвацца , -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
не́ гадзь , ‑і, ж.
Абл. Непагадзь. Касцы могуць касіць і ў негадзь, у дождж яшчэ лепш косіцца. Сабаленка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразрыва́ цца , ‑аецца; зак.
Разарвацца — пра ўсё, многае. — Зараз дождж скончыцца, — нарэшце сказаў.. [Тайдо]: — хмары паразрываліся на кавалкі. Маўр .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
п’янлі́ вы , ‑ая, ‑ае.
Тое, што і п’янкі. Дождж прайшоў — І водарам п’янлівым Пацягнула з маладога бору.Гілевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спарне́ ць , ‑ее; незак.
Разм. Рабіцца, станавіцца больш спорным (у 1 знач.). Дождж спарнее, асталёўваецца, цэдзіць роўна.Пташнікаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абшпа́ рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж )’ (Нас. ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пакрапі́ ць , ‑краплю, ‑кропіш, ‑кропіць; зак. , каго-што .
1. Злёгку апырскаць, змачыць. [Міхалка] умомант адзеў на галаву сетку, абмакнуў венік у ваду і пакрапіў рой. Якімовіч . Пакуль Лабановіч дабег да станцыі, яго парадкам пакрапіў дождж . Колас . //
2. і без дап. Крапіць некаторы час. — Трэба, трэба дождж , — казалі старыя, — бульба можа яшчэ падрасла б. Зусім зачахла. — Але ж і лета. І ты скажы, каб хоць раз пакрапіў дождж . Васілевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tröpfeln
1.
vimp накра́ пваць (пра дождж )
es tröpfelt — накра́ пвае дождж
2. vi ка́ паць
3.
vt ка́ паць, наліва́ ць [пуска́ ць] па кро́ плі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)