абмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.

1. Зрабіць мокрым, намачыць.

Дождж абмачыў усяго да нітачкі.

2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.

А. касу.

|| незак. абмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абмачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца; незак. абмо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)