спарне́ць, ‑ее; незак.
Разм. Рабіцца, станавіцца больш спорным (у 1 знач.). Дождж спарнее, асталёўваецца, цэдзіць роўна. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)