Пайсці, апусціцца на дно ракі, возера, мора і пад.; патануць. Карабель затануў. □ Куст, вырваны.. з зямлі, раптам паплыў на сярэдзіну і там затануў.Лупсякоў.Ці то паром быў перагружаны, а можа проста няспраўны, але ён затануў.Васілеўская.// Загінуць, апусціўшыся ў ваду; утапіцца. На вачах у мяне байдарка і пяць паляўнічых затанулі.Бяганская.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
osiadać
незак.
1. пасяляцца;
2.хім. асядаць; ападаць на дно;
3. садзіцца;
osiadać na mieliźnie — садзіцца на мель;
osiadać konia — аб’язджаць каня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
выпіва́цьáustrinken*vt, trínken*vt;
ён вы́піў (падпіў) er hat éinen Rausch, er ist ángeheitert;
выпіва́ць да днагл.дно;
паказа́ць, што ку́фаль вы́піты да дна bis auf die Nágelprobe áustrinken* [áusleeren] (перакуліўшы яго на пазногаць вялікага пальца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Лазобка ’драўляны посуд (з ліпы), куды зліваюць мёд (ветк., Мат. Гом.; паўд.-усх., КЭС) або ссыпаюць муку’ (Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., Інстр. 1, Юрч., Яруш., Малч.), ’кошык, дно якога складаецца з рэдкага лыкавага пераплёту’ (Грыг.), ’кадушка аб’ёмам у тры гарцы’ (Нас.), рус.смал. ’выдзеўбаная кадушка для мёду’. Бел.-рус. ізалекса. Да лазбіць (гл.), як і лазбень, толькі з іншай суфіксацыяй. Параўн. таксама рус.лозобка ’вулей’ (без месца — Даль).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ВЫ́ГАДА,
возера ў Глускім р-не Магілёўскай вобл., у бас.р. Зарудзеча, за 7 км на З ад г.п. Глуск, на нізінным балоце Выгада. Пл. 0,78 км², даўж. 1,35 км, найб.шыр. 900 м, найб.глыб. 0,5 м. Берагі нізкія. Моцна зарастае, дно выслана сапрапелем. Летам амаль перасыхае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
gravitate
[ˈgrævɪteɪt]1.
v.i., Phys.
1) прыця́гвацца (сі́лай зямлі́)
2) асяда́ць
to gravitate to the bottom — па́даць, асяда́ць на дно або́ до́лу
3) мець ця́гу, імкну́цца; цягну́цца
2.
v.t.
прыця́гваць (сі́лай цяжа́ру)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жадзён, ‑дна, ‑дно; мн. ‑дны; чаму.
Разм. Які церпіць нястачу ў самым неабходным, ахвочы да чаго‑н. У тыя дні былі жадны Скарынцы чэрствай хлеба.Глебка.Вадзе жадна, узлёгшы на сухое зала, Сяліба наша сумавала.Лужанін.
•••
Жадзён на вока — пра зайздроснага, сквапнага чалавека. Працаваў не вельмі ён, І на вока быў жадзён: Сена ўбачыць на гумне, — Хоць вазок падкіньце мне!Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глей, ‑ю, м.
1. Адклады на дне вадаёмаў, у састаў якіх уваходзяць найдрабнейшыя часцінкі мінеральных і арганічных рэчываў; іл. Азёрныя глеі, запаўняючыя большым або меншым слоем дно азёрнай катлавіны, складаюцца з сумесі арганічных і мінеральных часцінак.Прырода Беларусі.
2. Слой глебы светлай афарбоўкі, які ўтварыўся пад уплывам жыццядзейнасці анаэробных бактэрый. Сіняватая ад глею дарога ідзе паміж тарфянога балота і поля.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Grund
m -(e)s, Gründe
1) гле́ба, грунт
der ~ und Bóden — зямля́, зяме́льнае вало́данне, землеўлада́нне
2) дно
ein Schiff in den ~ bóhren — патапі́ць карабе́ль, пусці́ць карабе́ль на дно
das Schiff sinkt [geht] zu ~e — карабе́ль ідзе́ на дно
3) падста́ва, прычы́на
von ~ aus — грунто́ўна, карэ́нным чы́нам
im ~e genómmen — па су́тнасці
man hat állen ~ ánzunehmen* — ёсць усе́ падста́вы меркава́ць
dazú liegt áller ~ zuvór — на гэ́та ма́юцца ўсе́ падста́вы
Gründe géltend máchen — выстаўля́ць прычы́ны
◊ in ~ und Bóden — канчатко́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Во́сланкі ’збітыя дошкі, якія кладуць на дно воза’ (Шатал.). Рус.ослоны ’жэрдкі, на якія кладуць снапы для прасушкі’, укр.ослін, ослонок ’прадаўгаватая лаўка’, польск.osłonka ’дошка на дне воза’, у польск.дыял. на чэшскай тэрыторыі uosu̯ony‑osłony ’бакавыя дошкі на калёсах’, чэш.oslon ’чалеснікі в.-луж.wosłon ’дошкі’, серб.-харв.óslon ’апора падтрымка’, славен.oslon ’дошкі для пасцілкі ў калёсах’. Прасл.oslonъ ’дошка, жэрдка’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *osloniti (Махэк₂, 419). Гл. засланіць.