Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
another
[əˈnʌðər]1.
adj.
1) і́ншы
That is quite another matter — Гэ́та зусі́мі́ншая спра́ва
another time — і́ншым ра́зам
2) яшчэ́ адзі́н
Have another glass of milk — Вы́пі яшчэ́ адну́ шкля́нку малака́
in another five minutes — за які́я пяць міну́т
3) другі́
another Kupala — другі́ Купа́ла
2.
pron.
1) яшчэ́ адзі́н, і́ншы, другі́
His father was a poet, and he is another — Яго́ны ба́цька быў паэ́там, а ён — яшчэ́ адзі́н
2) і́ншы
I don’t like this book, give me another — Мне не падаба́ецца гэ́тая кні́га, да́йце мне і́ншую
•
- one after another
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
śmiech, ~u
м. смех; рогат;
homeryczny śmiech — гамерычны смех;
parsknąć ~em — пырснуць са смеху;
zanosić się od ~u — заходзіцца ад (са) смеху;
na śmiech wystawić — выставіць на смех;
obracać w śmiech — пераварочваць у жарт;
śmiech mię bierze — мяне разбірае смех;
wcale mi nie do ~u — мне зусім не да смеху;
pusty śmiech — пусты смех;
zrywać boki ze ~u — смяяцца да ўпаду, надрываць бакі ад (са) смеху
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
stone1[stəʊn]n.
1. ка́мень;
a meteoric stone аэралі́т;
a fall of stones каменяпа́д;
sand stonegeol. пясча́нік;
trip over a stone спатыка́цца аб ка́мень
2. ка́мень (перан.);
a heart of stone каме́ннае сэ́рца;
turn to stone скамяне́ць
3. ко́стачка (слівы, вішні і да т.п.), зярня́тка, зе́рнетка (плода)
4. надмагі́льная пліта́;
He is buried under this stone. Ён пахаваны пад гэтым каменем.
5.med. ка́мень, каме́нная хваро́ба;
an operation for stones апера́цыя па выдале́нні камянёў
♦
cast the first stone распача́ць кры́тыку;
leave no stone unturned прыкла́сці ўсе намага́нні; зраўня́ць з зямлёй;
(at) a stone’s throw ве́льмі блі́зка, зусі́м недалёка; руко́ю пада́ць;
kill two birds with one stone ≅ адны́м уда́рам двух зайцо́ў забі́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
наблі́зіцца, ‑бліжуся, ‑блізішся, ‑блізіцца; зак.
1.дакаго-чаго і без дап. Рухаючыся, перамясціцца на больш блізкую адлегласць у адносінах да каго‑, чаго‑н. Наблізіцца да стала. Наблізіцца да будынка. □ Камендант наблізіўся да Арцёма, расшпіліў кабуру.Бажко.Хутка атрад наблізіўся да.. штаба брыгады.Сіняўскі.Усе прытаіліся і, калі паляўнічыя наблізіліся, хлапчукі пачулі голае Лёні.Ваданосаў.//без дап. Стаць больш блізкім у прасторавых адносінах. Станцыя наблізілася зусім нечакана.Гамолка.
2. Стаць больш блізкім па часу. Пакуль [Дубіцкія] павялі парадак у хаце, наблізіўся вечар.Чарнышэвіч.Праз два дні наблізіліся баі.Грахоўскі.Наблізілася старасць — захацелася адпачынку.Пестрак.
3. Стаць больш чутным. Лёгкія крокі неўзабаве наблізіліся да дзвярэй, у якія выйшла дзяўчына.Мурашка.Трэск галля наблізіўся, і Тоня крыкнула: — Стой! Хто ідзе?..Шчарбатаў.
4. Стаць блізкім або бліжэй да каго‑, чаго‑н. Наблізіцца да народных мас.
5. Стаць падобным на каго‑, што‑н. Наблізіцца да ідэалу. Наблізіцца да сусветных стандартаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палі́цца1, паліцца; незак.
1. Мець у сабе раскладзены агонь (пра печ, пліту і пад.). Паліліся печы, і роўныя слупы дыму ўздымалася ў неба.Шчарбатаў.У доме.. горача палілася часовая печ, зробленая з жалезнай бочкі; трубы былі выведзены ў акно.Шамякін./убезас.ужыв.Было ўжо зусім холадна, і раніцою і вечарам палілася ў печы.Парахневіч.
2.Зал.да паліць 1 (у 1–3 знач.).
палі́цца2, ‑льюся, ‑льешся, ‑льецца; ‑льёмся, ‑льяцеся і ‑ліюся, ‑ліешся, ‑ліецца; ‑ліёмся, ‑ліяцеся; пр. паліўся, ‑лілася, ‑лілося; заг. паліся; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Пачаць ліцца (у 1–3 знач.). На дварэ закіпеў лівень, і звонка са страхі палілася вада, разбіваючыся на пырскі.Адамчык.Раптам палілося святло з усіх вулічных лямп — электрастанцыя дала ток.Чорны.І пальецца ў цішы Песня — водгук душы, Песня радасці... смутку... і болю...Трус.
2. Паліць, абліць сябе; абліцца. Паліцца з вядра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паме́рці, ‑мру, ‑мрэш, ‑мрэ; пр. памёр, памерла; зак.
1. Перастаць жыць. Некалькі разоў прыходзіла да хлопцаў [сястра], праведвала Сцяпана: яму станавілася ўсё горш і горш. Увечары ён памёр.Мележ.Маці і памерла, як жыла, ціха, непрыкметна.Ваданосаў.//закаго-што і без дап. Ісці на смерць у імя чаго‑н., загінуць, абараняючы што‑н. [Камандзір:] — Рана, Астап, ты выбраўся ў дальнюю дарогу... Рана... Слаўна ты жыў... Слаўна памёр за людзей нашых...Лынькоў.Заўсёды ў час пагранічнік бярэцца за зброю. Заўсёды гатовы перамагчы і заўсёды гатовы памерці.Брыль.
2.перан. Знікнуць, бясследна прапасці. Ён памёр. Расстралялі Якіма... Цёмны гай зашумеў галасней... Але справа магутнага КІМа Не памрэ, — будзе вечна квітнець!..Трус.
3.перан.Разм. Пазбавіцца сіл, знемагчы ад якіх‑н. пачуццяў. [Данілка:] Яшчэ раз як здарыцца гэткая ночка з пажарам, то я зусім памру ад страху.Купала.
•••
Памерці пад нажом — памерці ў час хірургічнай аперацыі.
Хоць памры — абавязкова (зрабіць, выканаць што‑н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падаро́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да падарожжа, звязаны з падарожжам. Падарожныя ўражанні. Падарожныя нататкі. □ У школе Генька асабліва захапляўся падарожнай рамантыкай.Паслядовіч.
2. Які звязаны з дарогай (у 4 знач.); дарожны. Бацька добра ведаў усе дзяціныя радасці і кожны раз пакідаў у сумцы які-небудзь акрайчык ад свайго падарожнага абеду.Кірэенка.// Які знаходзіцца ў дарозе. — А падарожныя людзі ўсё аддаляліся і аддаляліся ад вёскі і хутка зусім зніклі за снежнай пеляной завеі.Лынькоў.// Які накіроўваецца ў адну дарогу, у аднолькавым напрамку з кім‑н. За вёскай Грыша падняў руку, каб спыніць падарожную машыну.Пальчэўскі.
3.узнач.наз.падаро́жны, ‑ага, м.; падаро́жная, ‑ай, ж. Падарожнік 1. Падарожныя распраналі доўгія кажухі.Мальдзіс.Можна ў вас абсушыцца падарожнаму? — жаласліва спытаў Хведар і, мокры да ніткі, ступіў у хату.Ваданосаў.
4.Гіст. Які плаціўся за праезд на паштовых конях у Расіі ў 18–19 стст. Падарожныя грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2. Момант абвастрэння, узмацнення якой‑н. хваробы, хваравітая з’явы. Прыступ апендыцыту. Сардэчны прыступ. □ Пачнуцца прыступы радыкуліту, і ўжо зусім няможна будзе паехаць у камандзіроўку.Асіпенка.Праз тыдні тры ў Андрэя пачаліся прыступы малярыі.Дуброўскі.// Рэзкае, вострае праяўленне якога‑н. душэўнага стану, пачуцця. Прыступ гневу. Прыступ рэўнасці. □ Ніколі, ні ў гестапа, ні ў лагеры, ні перад аперацыяй, у .. [Зосі Савіч] не было такіх прыступаў страху, якія здараюцца часамі цяпер.Шамякін.— Мартыне! Родны!.. — усклікнуў Коўбец, і голас яго асекся, перахоплены прыступам рыдання.М. Ткачоў.
3. Атака, штурм. Ісці на прыступ. □ Толькі ўбачыўшы купкі сваіх таварышаў, якія .. рашучым прыступам бралі «варожую крэпасць» — высокі сумёт, хлапчук з крыкам ура пабег да іх.Лынькоў.
•••
Ані прыступудакаго — немагчыма падысці, звярнуцца да каго‑н. [Аленка] добра памятае, як хацела дагнаць.. [Сцёпку], а ён толькі воўкам зірне на яе — і ані прыступу.Колас.
Няма прыступудакагогл. няма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)