*Прасле́дак, прослі́док ’след, зроблены ўпершыню’ (Сл. Брэс.). Укр. прослідок ’след’. Конфікснае пра- 2 + ‑ок‑утварэнне ад след (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прыша́хаць (прышахыць) ’прыйсці; прыкрочыць’ (Бяльк.). Відаць, утварэнне гукапераймальнага характару, параўн. выклічнік шах‑мах (гл.) — пра хуткі рух, дзеянне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГО́ФМАЙСТЭР (Hofmeister) Вільгельм Фрыдрых Бенядзікт
(18.5.1824, г. Лейпцыг, Германія — 12.1.1877),
нямецкі батанік, адзін са стваральнікаў эмбрыялогіі раслін. Праф. Гейдэльбергскага (з 1863) і Цюбінгенскага (з 1872) ун-таў. Навук. працы па фізіялогіі раслін. Апісаў утварэнне семязавязі і зародкавага мяшка, працэс апладнення і развіццё зародка ў пакрытанасенных раслін (1849). Даказаў адзінства цыкла развіцця споравых і насенных раслін (1851), вызначыўшы чаргаванне бясполага (спарафіт) і палавога (гаметафіт) пакаленняў у імхоў, дзярэз, хвашчоў, папарацей і голанасенных.
т. 5, с. 373
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Будзі́льнік (БРС, Сцяшк. МГ). Мабыць, запазычанне з рус. буди́льник ’тс’ (утварэнне ад буди́ть; падрабязней гл. Шанскі, 1, Б, 210).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гаржы́шча ’ржэўнік’ (Сцяшк.). Утварэнне з пратэтычнымі гукамі г і а на базе слав. *rъžišče ’тс’. Параўн. яшчэ аржы́ська (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Маказоб, моказо́б ’вельмі дробныя мошкі’ (ТС). Відаць, балтызм. Параўн. літ. makataĩ ’машкара’, žė́béti ’прагна есці губамі’. Утварэнне накшталт ⁺мошкаедзь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Малю́ка ’аловак’ (Сцяшк.). Утварэнне ад малява́ць з суфіксам ‑ка, як ваяваць > вая́ка. Не выключана, што паходзіць з малёўка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стон, стонь ‘утварэнне лядовага покрыва на паверхні вады’ (ганц., Сл. ПЗБ), стін ‘тонкая ледзяная скарынка’ (Сл. Брэс.). Гл. сутон.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Імшэ́ль ’дробны дождж’ (Мат. Гом.). З *імжэ́ль; параўн. зах.-бранск. имже́ль ’тс’. Утварэнне з суф. ‑эль ад імжыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Варо́жы (БРС). Укр. воро́жий, рус. воро́жий. Утварэнне ад во́раг (гл.). Прасл. *vorgъ, *voržьjь. Гл. Фасмер, 1, 352; Рудніцкі, 478–479.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)