*Прасле́дак, прослі́док ’след, зроблены ўпершыню’ (Сл. Брэс.). Укр. прослідок ’след’. Конфікснае пра- 2 + ‑ок‑утварэнне ад след (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)