прасцё́баць

‘адхвастаць, пабіць чым-небудзь гнуткім каго-небудзь, што-небудзь; высмеяць каго-небудзь, што-небудзь; прайсці (пра дождж і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасцё́баю прасцё́баем
2-я ас. прасцё́баеш прасцё́баеце
3-я ас. прасцё́бае прасцё́баюць
Прошлы час
м. прасцё́баў прасцё́балі
ж. прасцё́бала
н. прасцё́бала
Загадны лад
2-я ас. прасцё́бай прасцё́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час прасцё́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

імітава́нне (каго, чаго, пад каго, што) ср. имита́ция ж.; имити́рование (кого, чего), подража́ние (кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надруга́ться сов. наздзе́кавацца, насмяя́цца, накпі́ць (з каго, чаго); (оскорбить) знява́жыць, абра́зіць (каго, што); (обесчестить) абнясла́віць, знясла́віць, аганьбава́ць (каго, што); (изнасиловать) згва́лціць, згвалтава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрана́ць несов.

1. (каго, што) одева́ть; (што на каго) надева́ть;

2. (каго, што) разг. (обеспе́чивать оде́ждой) одева́ть;

3. (у каго, у што) наряжа́ть (кем, во что), одева́ть (кем, во что); см. апрану́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насме́шничать несов., разг. (над кем, чем) насміха́цца (з каго, чаго), кпіць (з каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знеасабля́ць

‘пазбаўляць каго-небудзь індывідуальных рыс, рабіць падобным да іншых; ставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знеасабля́ю знеасабля́ем
2-я ас. знеасабля́еш знеасабля́еце
3-я ас. знеасабля́е знеасабля́юць
Прошлы час
м. знеасабля́ў знеасабля́лі
ж. знеасабля́ла
н. знеасабля́ла
Загадны лад
2-я ас. знеасабля́й знеасабля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знеасабля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

знеасо́біць

‘пазбавіць каго-небудзь індывідуальных рыс, зрабіць падобным да іншых; паставіць каго-небудзь ва ўмовы, у якіх ніхто асабіста не адказвае за даручаную справу’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знеасо́блю знеасо́бім
2-я ас. знеасо́біш знеасо́біце
3-я ас. знеасо́біць знеасо́бяць
Прошлы час
м. знеасо́біў знеасо́білі
ж. знеасо́біла
н. знеасо́біла
Загадны лад
2-я ас. знеасо́б знеасо́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час знеасо́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шаржава́ць

‘апісваць, адлюстроўваць каго-небудзь, што-небудзь у манеры шаржу (шаржаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення); ісці на ворага (у ваеннай справе)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаржу́ю шаржу́ем
2-я ас. шаржу́еш шаржу́еце
3-я ас. шаржу́е шаржу́юць
Прошлы час
м. шаржава́ў шаржава́лі
ж. шаржава́ла
н. шаржава́ла
Загадны лад
2-я ас. шаржу́й шаржу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаржу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

повинова́ться сов. паслу́хаць (каго), паслу́хацца (каго); падпара́дкавацца (каму); несов. слу́хаць (каго), слу́хацца (каго); падпарадко́ўвацца (каму);

слу́шаю и повину́юсь слу́хаю і падпарадко́ўваюся;

все тела́ повину́ются зако́ну тяготе́ния усе́ це́лы падпарадко́ўваюцца зако́ну прыцягне́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уподобля́ться

1. станаві́цца падо́бным (да каго, да чаго, на каго, на што); прыпадабня́цца (да каго, да чаго);

2. страд. прыпадабня́цца (да каго, да чаго); параўно́ўвацца (з кім, з чым); см. уподобля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)