распамяну́ць
‘распамянуць каго-небудзь, што-небудзь і пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| распамяну́ | распамянё́м | |
| распамяне́ш | распаменяце́ | |
| распамяне́ | распамяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| распамяну́ў | распамяну́лі | |
| распамяну́ла | ||
| распамяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| распамяні́ | распамяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| распамяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)