веснаве́й, ‑ю, м.

Паэт. Веснавы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквіло́н, ‑у, м.

Рэзкі паўночны вецер.

[Лац. aquilonis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зю́йдавы, ‑ая, ‑ае.

Паўднёвы. Зюйдавы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабаці́ць несов. (делать рябым) ряби́ть;

ве́цер р. ваду́ — ве́тер ряби́т во́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спадаро́жны попу́тный, сопу́тствующий;

с. ве́цер — попу́тный ве́тер;

~ная машы́на — попу́тная маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

windward [ˈwɪndwəd] adj., adv. накірава́ны су́праць ве́тру;

sail to windward плы́сці пад ве́цер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асмужы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́жыць; -му́жаны; зак.

1. што. Зацягнуць, пакрыць смугою, туманам і пад.

Дым пажару асмужыў неба.

2. каго-што. Абветрыць, абпаліць сонцам.

Асмужыў вецер рукі, твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Rückenwind

m -(e)s, -e спадаро́жны ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séewind

m -(e)s, -e марскі́ ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stóßwind

m -(e)s, -e пары́вісты ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)