кі́даць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. кінуць.

2. што. Складаць у стог (сена, салому).

К. стог.

◊

Кідаць грошы на вецер — неашчадна расходаваць, дарэмна траціць.

|| наз. кіда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)