◎ Кох ’пра квактанне’ (Нар. лекс., Янк. I, Кліх, Мат. Гом., Мядзв.). Гукапераймальнае. Параўн. кохаль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кралі́ца ’труска’ (Сцяшк. Сл., Ян., Мат. Гом.). Гл. кароль 2. Магчыма, пад уплывам краля (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пашчы́на ’рошчына’ (ветк., Мат. Гом.). Утварылася ў выніку кантамінацыі лексем рошчына і пачын ’^’пачатак хлеба’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мот ’той, хто неразумна матае грошы, маёмасць’ (ТСБМ), ’падманшчык’ (гор., Мат. Маг.). Да мата́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Му́дрыкі ’мудрагельства’ (ТСБМ, Юрч.), ’штукарства’ (глус., Янк. Мат.). Да му́дры 1 (гл.) па ўзору хітрыкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наазе́м ’на зіму’: нааром наазем (Мат. Гом.). Хутчэй за ўсё са спалучэння на + о + зіме́.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нару́шнік ’ручайка, верацяно з напрадзенымі на яго ніткамі’ (Бяльк.), ’манжэта’ (Мат. Маг.). Да руки (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кішатня́ ’мноства’ (Мат. Гом.). Да кішэць (гл.). Кішаг‑ ня < кішат < кішэць (апошняе як топат < топаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лапка́н ’пастка’ (нараўл., Мат. Гом.). Утворана ў выніку кантамінацыі лексем капкан і лапанка, лапаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лахады́м ’гуляка’ (гом., Мат. Гом.). Да лахаць і дыміць (гл.); утворана шляхам словаскладання (як куродым).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)