Трапе́ць ’баяцца, шалець ад страху’ (дзярж., Нар. сл.), ’станавіцца безразважным, праяўляць нястрыманасць, шаленства’ (Кал.). Непаўнагалосная форма, суадносная з рус. торопе́ть ’бянтэжыцца, пужацца’ (гл. тарапіцца 2). Відаць, скарочанае ад трапе́нець ’вар’яцець, дурэць’ (гл. трапенне, трапёны) або дзеяслоў працяглага дзеяння ад трапіць 2 (гл.). Малапераканальнае па фанетычных прычынах вывядзенне слова з літ. drebė́ti ’дрыжэць, трасціся’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 133).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
імкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; незак.
1. Хутка рухацца, накіроўвацца куды-н.; старацца трапіць куды-н., быць дзе-н. або стаць кім-н.
Ручаі імкнуцца да ракі.
І. ў Парыж.
Усёй душой і. да сябра.
2. Настойліва дамагацца чаго-н., старацца дасягнуць чаго-н.
І. да свабоды.
І. да міру.
3. перан. Адчуваць цягу да каго-, чаго-н.
І. да авіятараў.
|| наз. імкне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
miss
I [mɪs]
1.
v.t.
1) не пацэ́ліць, ня тра́піць у цэль
to miss a nail — ня тра́піць у цьвік
2) to miss a train — спазьні́цца на цягні́к
3)
а) He missed his music lesson today — Ён сёньня прапусьці́ў ле́кцыю му́зыкі
б) to miss an opportunity — прапусьці́ць наго́ду
в) to miss a mistake — прапусьці́ць памы́лку
4) to miss the point of a remark — не зразуме́ць сэ́нсу заўва́гі
5) ухіля́цца, уніка́ць
6) сумава́ць, тужы́ць па кім-чым
I miss my mother — Я суму́ю па ма́ці
2.
v.i.
не пацэ́ліць, ня тра́піць
3.
n.
1) про́мах -у m.
2) стра́та f., недахо́п -у m.
II [mɪs]
n., pl. misses
дзяўчы́на f., неза́мужняя жанчы́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пало́н м вайск Gefángenschaft f -;
узя́ць у пало́н gefángen néhmen*;
тра́піць у пало́н in Gefángenschaft geráten*;
зда́цца ў пало́н in Gefángenschaft géhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
па́стка ж (прыстасаванне) Fálle f -, -n (тс перан) Fálleisen n -s, -, Fángeisen n -es, - (капкан);
тра́піць у па́стку in die Fálle géhen* [geráten*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бяда́к, бедака, м.
Разм. Той, хто вечна гаруе, бяздольны; няшчасны, гаротны. Сымон лічыўся найбольшым бедаком у вёсцы. Дзе калі якое гора навернецца, заўсёды трапіць на Сымона. Бядуля. [Ліса] коціць лапамі вожыка да бліжэйшага ручайка; спіхвае яго ў ваду... Каб не ўтапіцца, бедаку трэба плысці, і ён выпростваецца ў вадзе. Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утачы́цца 1, уточыцца; зак.
Сточваючыся, зрабіцца вузейшым (пра лязо).
утачы́цца 2, утачуся, уточышся, уточыцца; зак.
Точачы, пранікнуць унутр або ў глыбіню чаго‑н. Крот утачыўся ў зямлю. // перан. Разм. Улезці, трапіць куды‑н. [Ніна:] — Пайшла ў будаўнічы тэхнікум. Ды і то ледзь-ледзь утачылася, — з фізікай у мяне няважна. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zasadzka
zasadzk|a
ж. засада; пастка;
wpaść w ~ę — трапіць у засаду (пастку)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
по́лымя н Flámme f -, -n;
успы́хнуць по́лымем áuflodern vi (s);
◊ (тра́піць) з агню́ ды ў по́лымя aus dem Régen in die Tráufe kómmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акру́тны уст, кніжн
1. (свавольны) éigenmächtig, éigenwillig; éigensinnig;
2. (безвыходны) áusweglos; áussichtslos; hóffnungslos;
тра́піць у акру́тнае стано́вішча in éine áusweglose Situatión [in die Klémme] (разм) geráten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)