металаізо́л

[ад метал + ізал(яцыя)]

воданепранікальны матэрыял, тонкая металічная фольга, пакрытая з абодвух бакоў слоем бітуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мітка́ль

(рус. миткаль, ад перс. metqal)

тонкая баваўняная тканіна з палатняным перапляценнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ле́мзіна ’доўгая тонкая галіна без лісцяў, дубец’ (карэліц., Янк. Мат.). Да лемег (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карына́, ‑ы, ж.

Разм. Кусок, абломак дрэвавай кары. На дрывотні, пад варыўнёй, хлыстала па бервяне тонкая сасновая карына. Пташнікаў. Лёнька вярнуўся ў курэнь і сеў выразаць з хваёвай карыны пісталет. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Тонкая плёнка, якая з’яўляецца перагародкай ці абалонкай у жывым арганізме. Плавальная перапонка.

•••

Барабанная перапонка — перапонка, якая аддзяляе знешні слыхавы праход ад сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргандзі́

(фр. organdi)

вельмі тонкая шорсткая празрыстая матавая шаўковая тканіна з дробнаўзорыстым перапляценнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крэпдэшы́н

(фр. crêpe de Chine = кітайскі крэп)

густая і тонкая матавая шаўковая тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

муслі́н

(польск. muslin, ад фр. mousseline)

тонкая баваўняная ці шаўковая тканіна палатнянага перапляцення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Лепястры́нка ’стройная, тонкая дзяўчына’ (Сцяц. Словаўтв.). Няясна. Магчыма, генетычна звязана з літ. lepysta, lepystė ’распешчаны’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bibuła

ж.

1. тонкая папера;

2. прамакальная папера; прамакатка;

3. разм. нелегальнае выданне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)