медыя́тар

‘тонкая пласцінка, якой іграюць на струнных інструментах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. медыя́тар медыя́тары
Р. медыя́тара медыя́тараў
Д. медыя́тару медыя́тарам
В. медыя́тар медыя́тары
Т. медыя́тарам медыя́тарамі
М. медыя́тары медыя́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трасці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

Тонкая пласцінка ў бёрдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́лія I ж. та́лия;

то́нкая т. — то́нкая та́лия

та́лія II ж., карт., уст. та́лия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́нкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́нкі то́нкая то́нкае то́нкія
Р. то́нкага то́нкай
то́нкае		 то́нкага то́нкіх
Д. то́нкаму то́нкай то́нкаму то́нкім
В. то́нкі (неадуш.)
то́нкага (адуш.)		 то́нкую то́нкае то́нкія (неадуш.)
то́нкіх (адуш.)
Т. то́нкім то́нкай
то́нкаю		 то́нкім то́нкімі
М. то́нкім то́нкай то́нкім то́нкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

плява́, -ы́, ж.

Тонкая скурка, перапонка ў жывёльным або раслінным арганізме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шні́цаль, -ю, мн. -і, -яў, м.

Тонкая адбіўная ці рубленая катлета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шту́чка ж.

1. уменьш. шту́чка;

2. только мн. ко́зни, про́иски; проде́лки;

◊ то́нкая ш. — то́нкая шту́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісяя́, -і; ж.

Празрыстая тонкая тканіна.

|| прым. кісе́йны, -ая, -ае.

Кісейная сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэпдэшы́н, -у, м.

Тонкая тканіна з натуральнага шоўку.

|| прым. крэпдэшы́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зефі́р³, -у, м.

Тонкая баваўняная тканіна.

|| прым. зефі́равы, -ая, -ае.

Зефіравая сарочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)